എന്തിനു ഞാന്‍ നിന്നെ സ്നേഹിക്കണം??
!! ഞെട്ടിപ്പോയ് ഒരു മാത്ര ഞാന്‍ അതിനുമുന്നില്‍
വാക്കുകള്‍ക്കായ് ഞാന്‍ പരതി
ആദ്യമായതിലും തോല്‍വി ഞാനറിഞ്ഞു.
ചിന്തിക്കുവാനായില്ല, ചിന്തകള്‍ക്കുമപ്പുറത്ത്..
കണ്ണുനീരിനുപോലും ഞാനന്ന്യനായി
പകല്‍കിനാവെന്നു കരുതി വെറുതെ...
തോല്‍വിയുടെ കൈപ്പുരസമവിടെയും
ചിന്തകള്‍ക്ക് വാള്‍ മുനയെക്കാള്‍ മൂര്‍ച്ച,
ഹൃദയധമനികള്‍ക്കൊരു പ്രഹരമായ്
ഞെട്ടലില്‍ നിന്നു ഞാന്‍ കരകയറവേ..
ക്രോധത്തില്‍ പൊതിഞ്ഞവാക്കുകള്‍ വീണ്ടും
ചിന്തകളുടെ ഭാരം താങ്ങാനാവാതെ..
വിഷാദമൂകമൊരു കല്‍പ്രതിമ കണക്കു ഞാന്‍
ഹൃദയം മിടിക്കാന്‍ പോലും അശക്തമോ!!
അറിയില്ല, ജീവശ്ചവമാം എനിക്ക്..
പിന്നിട്ട വഴികളിലേക്കു തിരിഞ്ഞു നോക്കാന്‍
ഒരു ശ്രമം, വെറുമൊരു പാഴ് ശ്രമം...
സ്നേഹിക്കാന്‍ ആരുമില്ലെന്നു വിതുമ്പിയവള്‍
പാനപാത്രം തട്ടിയെറിയുന്ന ഭിക്ഷാങ്കുരനാവുന്നത്
വേദനയോടെ നോക്കി ഞാന്‍ നിന്നു
എങ്കിലും പറയുവാന്‍ ഞാനശക്തനായിരുന്നു
എന്തു ഞാന്‍ പറയേണ്ടതെന്നു വീണ്ടുമാലോജിച്ചു..
മനസ്സിന്റെ വിങ്ങല്‍ തെല്ലൊന്നകലവെ..
തുറന്ന മിഴികള്‍ക്ക് മുന്നിലൂടെ..മഴവില്ല്
മായും വേഗത്തിലവള്‍.. ലയിച്ചു ചേര്‍ന്നു
ഞെട്ടലൊരസഹ്യമാം നൊമ്പരത്തിനു വഴിമാറവെ...
അറിഞ്ഞു ഞാന്‍ നഷ്ടപ്പെടുന്നവന്‍റെ ദുഃഖം
1 comment:
ഞാനും എന്‍റെ നഷ്ടസ്വപ്നങ്ങളും....
പിന്നെ എന്‍റെ, കളിവീടും......
Post a Comment