വിരഹത്തിന് കഥകളില് കേട്ട തീവ്രതയില്ല, പ്രണയത്തിന്റെ സ്വകാര്യത, ശാലീനത എല്ലാം എവിടെയോ നഷ്ടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഇന്റെര്നെറ്റിന്റേയും sms-കളുടേയും ലോകത്തില് വിരഹത്തിനെവിടെ സ്ഥാനം, എന്തു പ്രസക്തി അല്ലേ? അല്ല പ്രണയത്തിന്റെ അവസ്ഥയും അതുതന്നെയല്ലേ? 'Love In First Sight' ഇന്നത്തെ സമൂഹത്തിന് ഇതുപോലൊരു സ്നേഹത്തിനെപ്പറ്റി ചിന്തിക്കാനാവുമോ?
സ്നേഹം അര്ത്ഥശൂന്യമായിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. മലയാളി മലയാളം മറക്കുന്നു. അറിയാതെ തഴയുന്നു. വികാര വിസ്ഫോടനങ്ങളില് അവന് മറ്റു ഭാഷകളില് അഭയം തേടുന്നു.
ആവശ്യങ്ങളറിഞ്ഞ് മനുഷ്യന് സ്നേഹിക്കുന്നു, കാര്യസധ്യത്തിനായി അവന് പലരേയും വേണം, അതിനു വേണ്ടി അവന് പുതിയ ചങ്ങാത്തങ്ങളുണ്ടാക്കുന്നു. ആവശ്യം കഴിയുമ്പോള് കറിവേപ്പിലയേക്കാള് വേഗത്തില് വിസ്മൃതിയിലാവുന്നു. നേടാനുള്ളവ്യഗ്രതയില് അവന് പലതും നഷ്ടപ്പെടുത്തുന്നു. അറിഞ്ഞോ അറിയാതെയോ പലതും കണ്ടില്ലെന്നു നടിക്കുന്നു.
നമ്മുടെ ഉള്ളില് സ്നേഹം നിറഞ്ഞു നില്പ്പുണ്ട്, എല്ലാവര്ക്കും എല്ലാത്തിനോടും സ്നേഹമുണ്ട്. എന്നാല് അതിനോടുള്ള താല്പര്യത്തില് അഥവാ അളവില് ഏറ്റക്കുറച്ചിലുകള് ഉണ്ടായിരിക്കാം.നമ്മുടെ സ്വാര്ത്ഥതാല്പര്യങ്ങള്, അല്ലെങ്കില് സാഹചര്യങ്ങള് അഥവാ വിധിയെന്ന് അവസാനം നാം പഴിക്കുന്ന നിഴ്ചയങ്ങള് നമ്മുടെ സ്നേഹത്തെ പലപ്പോഴും തോല്പിക്കുന്നു, അപ്പോള് നാം ക്രൂരനും സ്വാര്ത്ഥനുമാകുന്നു, അന്ധനാകുന്നു. പിന്നെ സ്വയമറിയാതെ എന്തൊക്കെയോ ചെയ്യുന്നു. ആര്ക്കോവേണ്ടി. വികാരവിക്ഷോഭങ്ങള് നിയന്ത്രണവിധേയമാകുമ്പോള് ലജ്ജിക്കുന്നു, പശ്ചാത്തപിക്കുന്നു.
അവസരവാദികള് അവസരത്തിനൊത്തുയരുമ്പോള് അറിയാതെ കാലിടറിപ്പോകുന്നു, ആത്മബലം കൈവിടുന്നു. മരിക്കാത്ത ഓര്മ്മകളും മരവിക്കാത്ത മനസ്സും കൈമുതലാവട്ടെ.
No comments:
Post a Comment